rozprzestrzeniać

rozprzestrzeniać
rozprzestrzeniać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, rozprzestrzeniaćam, rozprzestrzeniaća, rozprzestrzeniaćają, rozprzestrzeniaćany {{/stl_8}}– rozprzestrzenić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, rozprzestrzeniaćnię, rozprzestrzeniaćni, rozprzestrzeniaćeń, rozprzestrzeniaćniony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozszerzać w przestrzeni, powodować występowanie czegoś w przestrzeni' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'sprawiać, że coś staje się powszechnie znane, stosowane; upowszechniać, rozpropagowywać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozprzestrzenić dobre wieści. Rozprzestrzeniać obce zwyczaje. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozprzestrzeniać się — I – rozprzestrzenić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać obszar swojego występowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wojna szybko rozprzestrzeniła się na sąsiednie kraje. Pożar się rozprzestrzenił. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozprzestrzenić — dk VIa, rozprzestrzenićnię, rozprzestrzenićnisz, rozprzestrzenićeń, rozprzestrzenićnił, rozprzestrzenićniony rozprzestrzeniać ndk I, rozprzestrzenićam, rozprzestrzenićasz, rozprzestrzenićają, rozprzestrzenićaj, rozprzestrzenićał,… …   Słownik języka polskiego

  • szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • rozlewać się – rozlać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach: lejąc się, rozprzestrzeniać się, rozpływać we wszystkich kierunkach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mleko się rozlało. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • buchać — ndk I, buchaćam, buchaćasz, buchaćają, buchaćaj, buchaćał buchnąć dk Va, buchaćnę, buchaćniesz, buchaćnij, buchaćnął, buchaćnęła, buchaćnęli, buchaćnięty, buchaćnąwszy 1. «rozprzestrzeniać się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę, być ośrodkiem… …   Słownik języka polskiego

  • czołgać się — ndk I, czołgać sięam się, czołgać sięasz się, czołgać sięają się, czołgać sięaj się, czołgać sięał się «posuwać się naprzód w pozycji leżącej, na brzuchu, na czworakach itp.; pełzać» Czołgać się na kolanach, na łokciach. przen. a) «o mgle, dymie… …   Słownik języka polskiego

  • ekspandować — ndk IV, ekspandowaćduję, ekspandowaćdujesz, ekspandowaćduj, ekspandowaćował, ekspandowaćowany książk. «rozszerzać się, rozprzestrzeniać się; zajmować nowe terytoria» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

  • nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”